باید از ظرفیت‌های درونی هرسین ثروت خلق کنیم
تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۴۲۳۰۳
به گزارش خبرنگار خبرآنلاین کرمانشاه، محمدطیب صحرایی عصر امروز چهارشنبه (۱۳ دی ماه) در شورای اداری شهرستان هرسین که در سالن اجتماعات فرمانداری این شهر برگزار شد، اظهار کرد: در این ایام انتخابات به عنوان یک وظیفه ملی و اسلامی است، باید به خود یادآوری کنیم که دشمنان بدخواه ما از حضور مردم در صندوق‌های رای به شدت خشمگین خواهند شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: هر کس خوبی ایران را می‌خواهد باید در تعیین سرنوشت آن ایفای نقش کند؛ مردم به سهم خود حضور معنادار و مثبت در فضای اثرگذار انتخابات خواهند داشت و مسئولین نقش مهمی در این عرصه دارند، مبادا با غفلت و بی‌توجهی خللی در روحیه و فکر مردم ایجاد کنیم.
استاندار کرمانشاه تصریح کرد: در آستانه یک رویداد بزرگ ملی هستیم، به همین دلیل کار ما در هر صورت اثرگذار است، اگر مسئولی کار خود را جدی‌تر انجام دهد می‌تواند موجب تقویت امید در مردم شود.
وی بیان کرد: در خصوص شهرستان هرسین باید خوش قول باشیم و توقع من رصد و پیگیری دقیق طرح‌ها توسط فرماندار هرسین است، معاونین و مدیران کل در این مسیر گام به گام مسئولین شهرستانی را همراهی خواهند کرد.
صحرایی خاطرنشان کرد: در هر شهرستان برخی درخواست‌ها دارای اولویت مکرر است که در شهرستان هرسین این مورد از سال‌های قبل هم مورد درخواست بوده و آن تعریض خیابان مرکزی شهر هرسین است.
وی ادامه داد: قسمتی از این خیابان بافت فرسوده است و خطراتی ایجاد می‌کند، به همین دلیل کارگروهی با مسئولیت فرماندار تشکیل شده و ظرف ۲ ماه آنچه هست جمع آوری می‌شود، جمع‌بندی اولیه صورت می‌گیرد، پیشنهادها در حوزه فرهنگی گردشگری و اقتصادی ارائه شده و سپس برای حل مسئله اقدام خواهد شد.
استاندار کرمانشاه اضافه کرد: طبیعتاً برای اجرای این طرح ۲ دیدگاه مدنظر است، دیدگاه نخست مربوط به توقع بودجه هنگفت است که واقعی نیست و دیدگاه دوم این است که از ظرفیت‌های درونی خلق ثروت اتفاق بیفتد و طرح خلاقانه‌ای ارائه شود.
صحرایی تشریح کرد: این نوع توجه و دقت در رصد مسائل توسط مقام معظم رهبری که فرمود از کرمانشاه خبرهای خوبی می‌رسد باعث خرسندی است.
استاندار کرمانشاه گفت: در جلسه این هفته هیئت دولت، استان کرمانشاه نه در موقعیت بلکه در اقدام جزو مجموعه‌های موفق کشور معرفی شد و با سرعت و جدیت بیشتر ارتقای آن را پیش می‌بریم.
صحرایی عنوان کرد: اشتغال مردم استان کرمانشاه پاییز امسال نسبت به سال گذشته به همت مسئولان و همراهی مردم استان ارتقای قابل قبولی داشته و نسبت به میانگین کشور آمار خوبی دارد.
وی در خصوص ایام شهادت شهید سلیمانی گفت: شهدا دیگر به ما نیازی ندارند و خدا از آنها راضی است، این ما هستیم که به نام، یاد و مکتب شهدا نیاز داریم؛ زیباترین جلوه تکمیل آنچه به ما سپرده شده راه شهید سلیمانی است و باید تلاش کنیم که در این راه باشیم.
صحرایی خاطرنشان کرد: چند روز پیش حمله به آرامش و زندگی مردم و گاهاً در جلوه اختلال به سیستم سوخت رسانی توسط دشمن نشان داده شد، آنها هر کاری می‌کنند که آرامش ذهنی مردم را به هم بزنند، پس در این شرایط آمادگی و آگاهی برای مقابله با دشمن ضروری است.
وی بیان کرد: ما با یک پدیده مبارک به عنوان مکتب شهید سلیمانی باید آشنا شویم، این مکتب مخاطبان خود را به ۲ گروه تقسیم می‌کند، نخست افرادی مانند شهید سلیمانی که ما به نام آنها مفتخریم و دوم کسانی که در صف انتظار هستند.
۱۲۰ میلیارد ریال برای تکمیل پروژه تالار ملل هرسین نیاز است
ابوطالب ایتوندی فرماندار هرسین در این جلسه، اظهار کرد: مطالب جدی مردم شامل چند بخش است، نخستین مسئله پروژه سینما انقلاب هرسین است که ۸۰ درصد پیشرفت داشته و برای تکمیل به یکصد میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد.
وی افزود: دومین مسئله پروژه تالار ملل است که از سفر مقام معظم رهبری تصویب شده، اما بعد راکد مانده و در حال حاضر ۱۲۰ میلیارد ریال اعتبار برای تکمیل آن مصوب شده اما تخصیص داده نشده است.
فرماندار هرسین تصریح کرد: بزرگراه هرسین نیاز به احداث باند جدید تا گردنه گشور دارد، همچنین احداث کمربندی بیستون از اولویت‌ها است که نبود آن برای زائران اربعین مشکلات ترافیکی به‌وجود می‌آورد.
وی بیان کرد: بازسازی نقاط پرحادثه جاده‌های هرسین و الحاق ۲۰ هکتار زمین دیگر برای افرادی که در پروژه نهضت ملی مسکن ثبت نام کرده‌اند اما منتخب نبودند نیاز است.
ایتوندی گفت: آسفالت خیابان مسکن معلولان که نیازمند یکصد میلیارد ریال اعتبار است، مشکلات پروژه آبرسانی هرسین، اصلاح شبکه آبرسانی بیستون و احداث سایت جدید زباله که خارج از شهر باشد از موارد لازم به پیگیری است.
وی اضافه کرد: بازسازی سراب هرسین که یک ظرفیت بزرگ است، پایش تسهیلی که به عنوان یک مسئله ضروری ۵۰ میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد، احداث کارخانه آسفالت به دلیل نیاز تمامی خیابان‌های بیستون و هرسین به روکش آسفالت و احیای واحدهای تولیدی تعطیل و نیمه تعطیل برای ایجاد اشتغال از جمله مطالبات مردم شهرستان است.
مشکل آب شهرک صنعتی هرسین رفع می‌شود
عبدالوحید محمدی معاون اقتصادی استاندار کرمانشاه در این جلسه، اظهار کرد: صبح امروز از شهرک صنعتی هرسین بازدید به عمل آمد، در همین راستا مشکل آب شهرک دامپروری و شهرک صنعتی هرسین رفع می‌شود.
وی افزود: امروز نخستین دانشگاه علمی کاربردی هرسین افتتاح شد، همچنین با بازدید از حوزه گلیم و نخ ریسی دریافتیم که درآمد آنها بسیار پایین است و باید پیگیری شود.
معاون اقتصادی استاندار کرمانشاه تصریح کرد: ما به احداث ۲ بازارچه در شهرستان نیاز داریم، یک بازارچه صنایع دستی و یک بازارچه تنظیم بازار.
محمدی تشریح کرد: کارگروهی در استان کرمانشاه تشکیل شده که تمامی تسهیلات مورد نیاز در آن بررسی و بعد از رصد تسهیلات اقدام به عمل آنها انجام خواهد شد.
پیشرفت ۹۰ درصدی مسکن مشاغل آزاد هرسین
طهماسب نجفی معاون عمرانی استاندار کرمانشاه در این جلسه، اظهار کرد: تکمیل پروژه‌های نیمه تمام، احداث بلوار نورآباد و ساماندهی مسکن مهرهای باقی مانده در تعاونی‌ها از جمله موارد در دستور کار است.
وی افزود: ۳۲۳ واحد مسکن دادگستری در دست احداث است که از این تعداد ۴۷ واحد تکمیل است، همچنین یک مجتمع ۱۲۰ واحدی هم هست که ۴۰ درصد پیشرفت داشته است.
معاون عمرانی استاندار کرمانشاه تصریح کرد: مسکن مشاغل آزاد با ظرفیت ۲۸۰ واحد در نظر گرفته شده که از این تعداد یکصد واحد پیشرفت ۹۰ درصدی داشته‌اند، این تعداد قرار است تا ۲۰ روز آینده تکمیل شود.
نجفی اضافه کرد: همچنین ۴۰ واحد پیشرفت ۷۳ درصدی داشته و به ازای هر واحد به افراد پنج میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال اعطا می‌شود.
وی بیان کرد: بازدید از سراب و مخزن هرسین انجام شده که ۳۰۰ متر مکعب حجم دارد، تا دهه فجر به اتمام می‌رسد و اعتبار آن از تنش آبی تامین شده، باید برای نقاط مرتفع شهر که آب ندارند به طول ۲ کیلومتر خطوط آبی در نظر گرفته شود.
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1856444منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: استان کرمانشاه خبرآنلاین روستا میلیارد ریال اعتبار استاندار کرمانشاه شهید سلیمانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۴۲۳۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیدگاه مکاتب فلسفه یونانی درباره سعادت انسان
خبرگزاری مهر-گروه دین و اندیشه: زندگی انسان ساحت‌های مختلفی دارد که انسان مؤمن همانطور که از اسمش پیداست باید در هر کدام از آنها ایمان خود را ظهور و بروز دهد. در ساحت‌های فردی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، هنری، اعتقادی، اخلاقی، علمی، اقتصادی و جسمی. بروز ایمان نیز در این ساحت‌ها چیزی نیست جز تقوا. یعنی فرد در همه این ابعاد زندگی نظر خدا و رضایت او را محور قرار دهد. امام صادق (ع) درباره وظیفه شیعیان فرموده است: «کونوا لنا زینا ولا تکونوا لنا شیناً» زینت و سبب افتخار ما باشید نه اینکه باعث شرمندگی ما باشید. در این راستا حضرت علی (ع) می‌فرماید: «اعیونی بورع واجتهاد و سداد» سعی کنید تقوا و ورع داشته باشید. در این راه تلاش کنید و استقامت داشته باشید. آنچه پیش رو دارید گزیده‌ای از سخنان آیت الله مصباح یزدی؛ در دفتر مقام معظم رهبری است که در سال ۸۷ ایراد کرده اند. بخش چهل و سوم آن را باهم می‌خوانیم:
در ادامه شرح روایت نوف بکالی از امیرالمؤمنین (ع) در وصف شیعیان به این فراز رسیدیم: قَانِعَةً نَفْسُهُ عَازِباً جَهْلَهُ مُحْرِزاً دِینَهُ مَیِّتاً دَاؤهُ. این صفات بیشتر مربوط به اخلاق فردی مؤمنین است. یکی از این ویژگی‌ها «قناعت»؛ است که مثل مفهوم زهد و بسیاری از مفاهیم دیگر، علی‌رغم اینکه در فرهنگ اسلامی و شیعی مورد توجه قرار گرفته، ولی برای بسیاری از افراد به درستی تفسیر نشده است. در فرهنگ عمومی «قناعت»؛ به عنوان صفتی خوب و پسندیده شناخته شده و در ادبیات و اشعار ما هم شواهد زیادی بر این امر دیده می‌شود؛ روایات فراوانی هم در این باره از معصومین (ع) نقل شده است. اما «قناعت»؛ چیست؟
مسأله زهد و قناعت در فرهنگ ما دارای جایگاه ویژه‌ای است و سفارشات زیادی نسبت به آن شده است. اما بعضی؛ به غلط تصور می‌کنند «قناعت»؛ یعنی اینکه انسان به دنبال کسب درآمد و کار و فعالیت اجتماعی نباشد و مثل بعضی از مرتاض‌ها زندگی کند. براساس همین تلقی از قناعت، عده‌ای نیز چنین القا می‌کنند که کسی که فقط دنبال عبادت باشد، نه در پی ثروت و کسب و کار، و به لقمه نان جویی قناعت کند، چنین کسی پیشرفتی در علم و صنعت نخواهد کرد. بنابراین ما یا باید از پیشرفت علمی و صنعتی صرف نظر کنیم و یا از فرهنگ دینیِ خود؛ و چون نمی‌توان از پیشرفت‌های علمی و اقتصادی چشم‌پوشی کرد، چاره‌ای جز این نیست که ما از ارزش‌های دینی خود صرف نظر کنیم و ما هم به راهی برویم که رهروان رفتند؛ یعنی فرهنگ غربی را بپذیریم و ارزش‌ها و احکام اسلام را تعطیل کنیم.
پیش از این نیز اشاره کردیم که این ادعا، مغالطه‌ای بیش نیست و هیچ منافاتی بین حفظ ارزش‌ها با پیشرفت علمی، صنعتی و اقتصادی نیست؛ بلکه حتی می‌توان با حفظ ارزش‌ها سیادت سیاسی و بین‌المللی هم کسب کرد.
اما معنای قناعت چیست؟ آیا یعنی خودداری از کار و کسب درآمد و پرهیز از فعالیت اقتصادی، علمی، صنعتی و کشاورزی؟ برای ارائه تعریفی روشن از قناعت دو عنصر را باید در نظر بگیریم: ۱ پرهیز از زیاده‌روی و اسراف در مصرف و رعایت حد و اندازه؛ حتی با دسترسی به ثروت و امکانات مادی؛ ۲ رضایت قلبی به این رویه؛ چون ممکن است کسی کم مصرف کند، ولی از اینکه دیگران بیشتر از او از امکانات مادی بهره‌مند هستند و او از آنها استفاده نمی‌کند، ناراحت باشد. برای تحقق مفهوم «قناعت»؛ هر دو عنصر «پرهیز از اسراف»؛ و «رضایت قلبی»؛ لازم است.
ما چگونه این خلق نیکو را در خود ایجاد کنیم؟ برای کسانی که اهل تعبد نسبت به احکام شرع و سیره پیشوایان دینی هستند، الگوپذیری از ائمه (ع) و بزرگان دین راه مناسبی برای ایجاد روحیه قناعت است؛ ضمن اینکه به این واسطه روحیه ولایت‌پذیری هم در فرد تقویت می‌شود. به طور طبیعی کسی که دیگری را دوست داشته باشد، می‌خواهد به او شباهت داشته باشد. ما اگر اهل بیت (ع) را دوست داشته باشیم، وقتی بدانیم آنها اهل قناعت بوده‌اند، دوست داریم مثل آنها بشویم. اما می‌دانیم این روش برای همه مناسب نیست و عموم مردم صرفاً به دلیل ستایش «قناعت»؛ در روایات و متون دینی، و یا به خاطر تبعیت از پیغمبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) قناعت را پیشه خود نخواهند کرد. امروزه بسیاری از اقشار مردم در جوامع مختلف دوست دارند که همه مسائل با استدلال عقلی برایشان حل و تبیین شود و تعبد و تقلید را نمی‌پسندد؛ از طرف دیگر، بسیاری از مردم نیز در آن سطح از معرفت و ایمان نیستند که به راحتی با تبعیت از اسوه‌های متعالی، گام در راه مراتب عالی اخلاقی بگذارند. لذا در قرآن و روایات، در موارد فراوانی از شیوه‌های تربیتی دیگری نیز برای تشویق مردم به انجام کارهای خیر استفاده شده است (هم‌چنان‌که پیش از این در باره تشویق مردم به جهاد گفته شد) تا اکثریتی که در مراتب پایین‌تری از معرفت و ایمان قرار دارند، از دسترسی به مقامات و اجر و ثواب در حد خود محروم نمانند؛ علاوه بر اینکه ممکن است تدریجاً مراحل رشد و تعالی را پیموده و به مراتب بالاتر نیز صعود کنند.
حال، ما چه کنیم که روح قناعت در ما تقویت شود و ملکه قناعت پیدا کنیم؟ در مقابل قناعت، دو صفت مذموم وجود دارد:؛ ۱؛ حرص ۲ طمع؛ ضمن اینکه این دو صفت با یک‌دیگر قابل جمع است. «حرص»؛ یعنی انسان نسبت به متعلقات و ثروت دنیا و همه امور مادی سیری‌ناپذیر باشد. اگر حرص به حدی شدت پیدا کند که انسان بخواهد به حقوق دیگران هم تجاوز کند، به حد «طمع»؛ رسیده است. اما هر کس که حرص و طمع ندارد، لزوماً انسان قانعی نیست؛ بلکه چنین کسی در صورتی قانع است که به وضعیت خود راضی باشد؛ حتی اگر ثروت فراوانی هم داشته باشد.
بنا بر این داشتن ثروت زیاد، منافاتی با قناعت ندارد؛ هم‌چنان‌که نداشتن ثروت هم ملازم با قناعت نیست. برای ایجاد و تقویت این صفت پسندیده راه‌هایی وجود دارد. اولین و ساده‌ترین راه تبعیت و تعبد نسبت به کلام و سیره اهل‌بیت (ع) است. راه‌های دیگری نیز در کتاب‌های اخلاقی و بعضی روایات ذکر شده که به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم.
در این جهت توصیه‌های گوناگونی هم از سوی مکاتب مختلف ارائه شده است. از جمله اینکه: آنچه بیش از هر چیز برای انسان ارزش دارد راحتی و آرامش است؛ و هر قدر تعلقات انسان نسبت به دنیا کمتر باشد، آسوده‌تر و راحت‌تر است. پس انسان برای رهایی از چنگال مشکلات و ناراحتی‌ها باید تعلقاتش را از همه چیز، از جمله تعلق به دارایی و لذت‌های دنیا را قطع کند و به مقدار اندکی که برای زنده ماندن لازم است، اکتفا کند. این تقریباً روح عرفان‌های شرقی مثل بودیسم و هندوئیسم است و البته نمونه‌ای هم در فلسفه یونان قدیم دارد.
اندازه نگه دار!
توصیه دیگر که از سوی بعضی مکاتب فلسفه یونانی رواج پیدا کرده و در ادبیات ما هم رایج است، این است که سعادت انسان در اعتدال است. انسان دارای قوای مختلف نفسانی است که هر یک حد افراط و تفریط و حد میانه‌ای دارد و عدول از حد وسط در همه آنها مذموم است. به عنوان مثال: اگر انسان پرخوری کند، بیمار می‌شود؛ هم‌چنان‌که کم‌خوری باعث ضعف او می‌شود؛ و حد وسط این است که به اندازه نیاز بدنش از غذا استفاده کند.
این مکتب اخلاقی از زمان ارسطو رواج پیدا کرده و در کتاب‌های اخلاقی ما مثل «جامع‌السعادات»؛ و «معراج‌السعادة»؛ نیز همین سبک ترویج شده است. در این مکتب پشتوانه تمام توصیه‌ها در اخلاق این است که عقل سلیم انسان‌ها چنین؛ کارهایی را می‌پذیرد؛ و جز «آرا محموده»؛ هستند. بر این اساس هر عاقلی فرد حریص و طمع‌کار را مذمت می‌کند؛ هم‌چنان‌که کسی را که حاضر نیست در پی کسب و کار برود مورد ملامت قرار می‌دهد. حد اعتدال این است که انسان اهل کار و تلاش باشد و به دست‌آورد خود هم راضی باشد. این، قناعت است. این‌هم راه دیگری است برای تشویق انسان به کسب صفات خوبی مثل قناعت؛ استناد به آرا محموده.
ممکن است کسانی هیچیک از این راه‌ها را نپذیرند و بگویند چه کسی گفته است حد وسط خوب است؟ اگر مال و ثروت خوب است، چرا باید حدی را در آن رعایت کنیم؟
در پاسخ به این شبهه باید گفت: اصولاً این عالم، عالم محدودیت‌هاست و در این دنیا هیچ چیز نامحدودی وجود ندارد؛ امکاناتی که در اختیار بشر است، توان جسمی؛ او، توان فکری، قدرت، علم و.... همه چیز او در این عالم محدود است. از سوی دیگر، همه انسان‌ها خواسته‌های متعددی دارند؛ از خواسته‌ها و نیازهای مادی مثل تنفس، خوراک، پوشاک و… تا نیازهای معنوی مثل عواطف، احساسات و… و برای اینکه انسان از دسترسی به خواسته‌های مطلوب‌تر باز نماند، باید محدودیت‌هایی که او را در بر گرفته، به نحو مناسبی تنظیم و مدیریت شود.
چون اگر ما قوای خود را فقط در تحصیل بعضی از خواسته‌ها متمرکز کنیم و از چیزهای دیگر بمانیم، به همان نسبت از انسانیت ما که هدف خلقت است، کاسته می‌شود. طلبه‌ای را فرض کنید که شبانه‌روز به عبادت و نماز بپردازد و دنبال درس نرود. آیا این کار درست است؟ یا بر عکس، تمام وقت خود را به درس و بحث اختصاص دهد و حتی به عبادات واجب خود هم نپردازد. هر دو کار غلط است. چون ما برای هر یک از این کمالات ظرفیتی خاص از توان و امکانات را در اختیار داریم که نباید یکی از آنها مزاحم دیگر شود. هم‌چنان‌که نیازهای مادی ما نباید فدای عبادت و درس‌خواندن شود. انسان مجموعه‌ای از نیازهای مادی و معنوی دارد که باید فرصت، استعداد، توان و ظرفیت محدود خود را برای تأمین همه نیازهای مادی و معنوی خود تقسیم کند. شاید ما چگونگی تقسیم این امکانات محدود برای رفع همه نیازهای خود را بلد نباشیم.
دین در این زمینه به ما کمک می‌کند. در این جهت بخشی از نیاز ما به عبادت به عنوان واجبات مشخص شده که باید به آن بپردازیم. فراگرفتن برخی از علوم نیز برای ما لازم است که این مقدار را هم دین واجب کرده است. برای گذران زندگی هم نیازمند تحصیل روزی هستیم تا دست ما جلوی دیگران دراز نباشد. این هم در دین واجب شده است، و الی آخر. دین برای تنظیم صحیح برنامه‌ها و رعایت حد اعتدال به ما کمک می‌کند. تفسیر صحیح اعتدال هم این است که از هر قوه به‌گونه‌ای استفاده کنیم که مزاحم قوه کامل‌تر و عالی‌تر نشود؛ تعطیل کردن هر قوه، غلط؛ زیاده‌روی در استفاده از هر قوه که مزاحم قوا و استعدادهای دیگر باشد، نیز ممنوع است. این حد اعتدال است.
انسان موجودی است که در زمینه‌های مختلف سیری‌ناپذیر است. اگر به دنبال کسب مال و ثروت رفت، هر چه درآمد داشته باشد، به دنبال بیشتر از آن است؛ تا جایی که در روایات نقل شده که اگر همه اموال روی زمین را به یک نفر بدهند، او به فکر این است که چگونه اموالی که در آسمان‌هاست تصرف کند. حتی در این جهت تا جایی ممکن است پیش برود که حلال و حرام هم برایش تفاوتی نداشته باشد. این باعث می‌شود که همه ظرفیت‌های تکاملی انسان تعطیل شود و تحت‌الشعاع این تمایل افراطی قرار بگیرد. انسانیت فقط جمع مال نیست.
رفع نیاز به خوراک، لباس، مسکن و سایر امور مادی در حدی مطلوب است که سفر چند روزه دنیا را بگذرانیم. ما باید به فکر زندگی ابدی باشیم. البته خدای متعال برای امتحان ما شرایطی را مقدر فرموده؛ از جمله اینکه: وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِیَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِیًّا ۱؛ باید ثروت کسی بیشتر و ثروت دیگری کمتر باشد، هم‌چنان‌که افراد مختلف در علم و قدرت متفاوت‌اند؛ تا چرخ زندگی عالم بچرخد و زمینه برای امتحان و رشد و تکامل همه فراهم شود؛ وَرَفَعَ بَعْضَکُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّیَبْلُوَکُمْ فِی مَا آتَاکُم ْ۲. این اختلاف شرایط افراد دلیل نمی‌شود که وجهه همت هر کس رشد در همان زمینه باشد.
این‌کار مثل این است که انسان سعی کند یکی از اندام‌هایش بیش از سایر اندام‌ها رشد کند. هم‌چنان‌که زیبایی بدن انسان به رعایت تناسب اندام اوست، رشد ظرفیت‌های مختلف روح انسان هم باید به تناسب باشد. لازمه تناسب هم این است که هر یک از این ظرفیت‌ها حد معینی داشته باشد؛ و این یعنی اینکه نه بیشتر باشد، نه کمتر؛ یعنی اعتدال.
پس ما برای اینکه بتوانیم همه قوای خود را به طور متناسب و متعادل رشد بدهیم، باید برای هریک از فعالیت‌های؛ مادی خود هم حدی را در نظر بگیریم. چون اگر بیش از حد نیاز از نعمت‌های مادی استفاده کنیم، از سویی موجب هدر رفتن نیروی خود شده‌ایم و از سوی دیگر چون استفاده بیشتر، موجب لذت افزون‌تر است، در نتیجه موجب می‌شود علاقه ما هم به آن سو بیشتر جلب شود و به آن دلبسته شویم و در نتیجه از مدارج و کمالات معنوی بازبمانیم.
پس توصیه به رعایت حد اعتدال در مصرف نعمت‌های مادی؛ حتی در صورت تمکن مالی به این دلیل است که هم نیروی ما بی‌جهت صرف نشود، و هم اسراف در مصرف مانع ما از امور دیگر نشود.
شخص پرخور فکرش درست کار نمی‌کند؛ آرامش روحی هم ندارد؛ حتی اندام‌های دیگرش هم به‌واسطه بیماری‌های ناشی از پرخوری درست کار نمی‌کنند. پس باید همه چیز در حد اعتدال رشد بکند تا انسان بتواند به سعادت و کمالی که لایق اوست، یعنی همان کمال متناسب و متعادل نائل شود و این امر در سایه قرب خدا و اطاعت از دستورهای او حاصل می‌شود.
۱؛ . زخرف / ۳۲.
۲؛. انعام / ۱۶۵.
کد خبر 5773749
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد